Leszek Balcerowicz

Urodzony w 1947 roku.

Ekonomista, profesor Szkoły Głównej Handlowej (SGH) w Warszawie. Autor reform ekonomicznych w Polsce rozpoczętych po upadku komunizmu w 1989 r. Doktor honoris causa kilkunastu uczelni krajowych i zagranicznych. Autor ponad 100 publikacji o tematyce ekonomicznej wydanych w kraju i za granicą. Wyróżniany prestiżowymi nagrodami i odznaczeniami polskimi i międzynarodowymi, w tym – Orderem Orła Białego – najwyższym polskim odznaczeniem państwowym, które otrzymał w 2005 r. za wkład w transformację ustrojową w Polsce. Należy do grona wybitnych ekonomistów skupionych wokół istniejącego od 1973 r. International Atlantic Economic Society (IAES), St. Louis (USA) – forum dialogu światowej sławy uczonych w dziedzinie ekonomii. W 2006 r. został członkiem Grupy Autorytetów Instytutu Finansów Międzynarodowych (Group of Trustees, Institute of International Finance), zajmującej się wprowadzaniem i rozwijaniem dobrych praktyk dotyczących przepływów kapitałowych i restrukturyzacji zadłużenia w tzw. krajach wschodzących.

W 1970 r. ukończył z wyróżnieniem Wydział Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (SGPiS), obecnie Szkoła Główna Handlowa (SGH) w Warszawie. W 1974 r. uzyskał tytuł MBA w St. John’s University w Nowym Jorku, a w 1975 r. obronił pracę doktorską w SGPiS. Przebywał na stażach naukowych m.in. w University of Sussex (1985 r.) i w Uniwersytecie w Marburgu (1988 r.). W październiku 1992 r. został profesorem Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, a rok później kierownikiem Katedry Międzynarodowych Studiów Porównawczych. W latach 1992-2000 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Fundacji i Rady Naukowej Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych (CASE). Od 2006 r. członek korespondent Wydziału Historyczno-Filozoficznego Polskiej Akademii Umiejętności.

We wrześniu 1989 r. objął stanowisko wicepremiera i ministra finansów w pierwszym niekomunistycznym rządzie po II wojnie światowej. Był również przewodniczącym Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów. Opracował i realizował plan szybkiej stabilizacji i transformacji pogrążonej w kryzysie gospodarki polskiej, powszechnie znany jako „Plan Balcerowicza”. Swoje funkcje pełnił do grudnia 1991 r. Od kwietnia 1995 r. do grudnia 2000 r. pełnił funkcję przewodniczącego Unii Wolności. Od października 1997 r. do czerwca 2000 r. ponownie pełnił funkcję wicepremiera, ministra finansów i przewodniczącego KERM. W styczniu 2001 r. Sejm RP powołał Leszka Balcerowicza na stanowisko Prezesa Narodowego Banku Polskiego.

Wykładał na uczelniach całego świata. Wyróżniony tytułem Doktora Honoris Causa przez następujące uczelnie: Uniwersytet w Aix-en-Provence we Francji (1993 r.), University of Sussex w Wielkiej Brytanii (1994 r.), De Paul University of Chicago w USA (1996 r.), Uniwersytet Szczeciński, Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, Dundee University oraz Staffordshire University w Wielkiej Brytanii (1998 r.), Uniwersytet Ekonomiczny w Bratysławie w Słowacji (1999 r.), Uniwersytet Europejski Viadrina we Frankfurcie nad Odrą w Niemczech (2001 r.), Uniwersytet del Pacifico w Limie w Peru oraz Uniwersytet Alexandru Ioan Cuza w Jassach w Rumunii (2002 r.), Uniwersytet im. Georga Mercatora w Duisburgu w Niemczech (2004 r.), a w 2006 r. przez Akademię Ekonomiczną im. Karola Adamieckiego w Katowicach, Akademię Ekonomiczną w Poznaniu, Akademię Ekonomiczną we Wrocławiu oraz Uniwersytet Gdański.

W 1992 r. został, jako pierwszy przedstawiciel Europy Środkowo-Wschodniej, wyróżniony prestiżową nagrodą Ludwika Erharda. W październiku 1998 r. otrzymał nagrodę Minister Finansów roku 1998 przyznaną przez brytyjski miesięcznik finansowy Euromoney, a w styczniu 1999 r. – nagrodę dla najwybitniejszego Europejczyka w 1998 r. – Transatlantic Leadership Award przyznaną przez Instytut Europejski w Waszyngtonie. W 1999 r. otrzymał również Nagrodę Środkowoeuropejską (Central European Award) dla najlepszego ministra finansów 1998 r. W 2001 r. został wyróżniony, przyznawaną po raz pierwszy, Nagrodą Friedricha Augusta von Hayeka; w tym samym roku otrzymał nagrodę im. Carla Bertelsmanna za wybitne osiągnięcia w dziedzinie transformacji gospodarczej w Polsce, a w 2002 r. nagrodę Fundacji Fasela za zasługi dla społecznej gospodarki rynkowej. W styczniu 2004 r. prestiżowy brytyjski miesięcznik The Banker przyznał Leszkowi Balcerowiczowi tytuł bankiera roku w kategorii banków centralnych Europy; w październiku wyróżniony został nagrodą Emerging Markets Awards dla najlepszego prezesa banku centralnego w Europie Środkowo-Wschodniej. W 2006 r. otrzymał prestiżową nagrodę organizacji ACCA (The Association of Chartered Certified Accountants) skupiającej wybitnych finansistów z całego świata.

Wybrane publikacje: Socjalizm, kapitalizm, transformacja: szkice z przełomu epok (1995 r.), Wolność i rozwój: ekonomia wolnego rynku (1995 r.), Post-communist transition: some lessons (2002 r.), W kierunku ograniczonego państwa (2003 r.).