Polityka pieniężna
Założenia polityki pieniężnej NBP | Strategia celu inflacyjnego | Instrumenty polityki pieniężnejZałożenia polityki pieniężnej NBP | Strategia celu inflacyjnego | Instrumenty polityki pieniężnej
Głównym ustawowym celem polityki pieniężnej jest zapewnienie stabilności cen. Jednocześnie polityka pieniężna jest prowadzona w taki sposób, aby sprzyjać utrzymaniu zrównoważonego wzrostu gospodarczego oraz stabilności systemu finansowego.
Rada Polityki Pieniężnej dąży do zapewnienia stabilności cen, wykorzystując strategię celu inflacyjnego. Od 2004 r. celem polityki pieniężnej jest utrzymanie inflacji – rozumianej jako procentowa roczna zmiana indeksu cen towarów i usług konsumpcyjnych – na poziomie 2,5% z symetrycznym przedziałem odchyleń o szerokości ±1 punktu procentowego w średnim okresie. Średniookresowy charakter celu inflacyjnego oznacza, że – ze względu na szoki makroekonomiczne i finansowe – inflacja może okresowo kształtować się powyżej lub poniżej celu, w tym również poza określonym przedziałem odchyleń od celu.
Podstawowym instrumentem polityki pieniężnej są stopy procentowe NBP. Do instrumentów polityki pieniężnej należą także m.in. operacje otwartego rynku, system rezerwy obowiązkowej, operacje depozytowo-kredytowe.
Zgodnie z Założeniami Polityki Pieniężnej, parametry polityki pieniężnej, w tym poziom stóp procentowych NBP są dostosowywane do sytuacji w gospodarce tak, aby zapewnić długookresową stabilność cen i jednocześnie wspierać zrównoważony wzrost gospodarczy oraz stabilność systemu finansowego. Realizowana przez NBP strategia polityki pieniężnej zakłada ponadto elastyczność w zakresie stosowanych instrumentów. Oznacza to, że instrumentarium NBP może być dostosowywane do natury występujących w gospodarce zaburzeń oraz uwarunkowań rynkowych.