Jerzy Osiatyński

Urodził się 2 listopada 1941 r. w Rydze.

W 1964 r. ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. W 1989 r. otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych.

Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN (2007–2013) oraz członek Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN (2007–2011); członek Komitetu Badań Ekonomicznych NBP (od 2009 r.); od stycznia do kwietnia 2010 r. członek Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP, a od października 2010 r. do grudnia 2013 r. doradca społeczny Prezydenta RP. Od 2001 r. jest profesorem w Wyższej Szkole Finansów i Prawa w Bielsku-Białej.

Autor książek, podręczników akademickich i rozpraw naukowych z dziedziny teorii ekonomii, finansów publicznych, historii myśli ekonomicznej XX w. oraz transformacji gospodarki od centralnie planowanej do rynkowej.

Minister – kierownik Centralnego Urzędu Planowania (1989–1991); minister finansów (1992–1993). W latach 1995–2008 konsultant Banku Światowego, UNDP oraz innych organizacji międzynarodowych i pozarządowych w dziedzinie transformacji gospodarczej, głównie w krajach Europy Środkowej i Wschodniej oraz Wspólnoty Niepodległych Państw. Od 2001 r. członek Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Prezesie Rady Ministrów, a w latach 2004–2006 jej wiceprzewodniczący.

Poseł na Sejm X, I, II i III kadencji. Zasiadał w sejmowych komisjach i podkomisjach, zajmujących się finansami publicznymi, integracją europejską, kontrolą publiczną, audytem oraz polityką ekonomiczną.

W 1990 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Nowym Jorku. W 1993 r. został wybrany najlepszym ministrem finansów w krajach Centralnej i Wschodniej Europy.

W dniu 20 grudnia 2013 r. Prezydent RP powołał prof. Jerzego Osiatyńskiego w skład Rady Polityki Pieniężnej.