Wiceprezes NBP
Urodził się w 1956 r. w Głubczycach (woj. opolskie).
Absolwent Akademii Ekonomicznej (dziś Uniwersytet Ekonomiczny) we Wrocławiu – w 1979 r. ukończył studia na Wydziale Gospodarki Narodowej, uzyskując tytuł magistra ekonomii.
Pracował w kilku instytucjach bankowych. W 1981 r. został szefem Wydawnictwa Zarządu Regionu Solidarność Dolnego Śląska. Pod koniec lat 70. był działaczem ruchów prodemokratycznych i antykomunistycznych (Studencki Komitet Solidarności, Komitet Samoobrony Społecznej). Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się i działał w strukturach podziemnej Solidarności (Regionalny Komitet Strajkowy) i organizacji antykomunistycznych (Ruch Społeczny Solidarność). Był założycielem kilku miesięczników i wydawnictw tzw. drugiego obiegu. Po „okrągłym stole” został współzałożycielem i prezesem stowarzyszenia Centrum Demokratyczne, następnie Porozumienia Centrum i partii Prawo i Sprawiedliwość. W 1991 r. został posłem pierwszej kadencji, następnie IV, V, VI, VII, VIII i IX.
Pełnił funkcje przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i członka kilku komisji sejmowych, m.in. Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, Komisji Przekształceń Własnościowych, Podkomisji podstaw ustroju politycznego i społeczno-gospodarczego, Komisji Skarbu Państwa, Podkomisji stałej ds. instytucji finansowych i rynku kapitałowego, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia rządowego projektu ustawy o działalności lobbingowej, Komisji Łączności z Polakami za Granicą i Komisji Spraw Zagranicznych (w tym Podkomisji stałej ds. Partnerstwa Wschodniego, której celem było pogłębianie współpracy UE, także Polski, z krajami wywodzącymi się z republik d. ZSRR, jak Białoruś, Ukraina, Armenia, Gruzja).
W sferze jego zainteresowań w trakcie pracy w Parlamencie były sprawy związane z łącznością z Polonią oraz wspieranie działalności opozycji antykomunistycznej w krajach byłego bloku wschodniego, które nie przeszły pełnej transformacji politycznej i gospodarczej, jak Kuba czy Białoruś.
4 listopada 2005 r. został powołany na stanowisko Sekretarza Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W latach 2006–2007 był szefem Gabinetu Politycznego premiera Jarosława Kaczyńskiego; był odpowiedzialny za współpracę rządu z parlamentem oraz za politykę wspierania demokracji w krajach postkomunistycznych.
Koordynował wyjazdy obserwatorów na wybory na Ukrainie (m.in. najliczniejszej grupy obserwatorów – liczącej około 1500 osób – w trakcie tzw. pomarańczowej rewolucji); był organizatorem projektów medialnych skierowanych na Białoruś; współautorem ustawy Karta Polaka nadającej specjalne uprawnienia Polakom mieszkającym na Wschodzie i poza granicami kraju.
Ostatnią pełnioną funkcją rządową – od października 2016 r. – było stanowisko Sekretarza Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz Pełnomocnika Rządu do spraw Równego Traktowania (do 12 listopada 2019 r.) i Pełnomocnika Rządu do spraw Społeczeństwa Obywatelskiego.
Był założycielem i redaktorem naczelnym tygodnika ogólnopolskiego o tematyce społecznej, gospodarczej i politycznej – „Nowe Państwo”.
14 września 2020 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda, na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, powołał Adama Lipińskiego na członka Zarządu Narodowego Banku Polskiego z dniem 4 listopada 2020 r.
Zarząd Narodowego Banku Polskiego |
Adam Glapiński ▪ Marta Kightley ▪ Adam Lipiński ▪ Marta Gajęcka ▪ Paweł Mucha ▪ Piotr Pogonowski ▪ Rafał Sura ▪ Paweł Szałamacha |