Andrzej Wojtyna

Urodził się 1 listopada 1951 r. w Krakowie.

Po ukończeniu XII Liceum Ogólnokształcącego w Krakowie podjął studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie, gdzie po obronie pracy magisterskiej w 1973 r. zatrudniony był kolejno na stanowiskach od asystenta stażysty, poprzez doktora (1982 r.), doktora habilitowanego (1990 r.), do profesora nauk ekonomicznych (od 2001 r.). Od 1992 r. kieruje Katedrą Makroekonomii.

Od 1993 roku zatrudniony w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN w Warszawie.

Członek Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN (od 1994 r., członek prezydium i wiceprzewodniczący od 1996 r.), Członek Komitetu Redakcyjnego „Gospodarki Narodowej” (od 1993 r., redaktor naczelny od 1997 r.), i „Ekonomisty” (od 1994 r.).

W latach 1993-1996 uczestniczy w pracach Społecznej Rady Planowania przy Centralnym Urzędzie Planowania, a od lutego 1998 r. do czerwca 2000 r. – Rady Makroekonomicznej przy Ministrze Finansów.

Od listopada 1994 r. pracuje w Radzie Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Radzie Ministrów, a od stycznia 2003 r. w Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.

Członek prezydium i wiceprzewodniczący Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (od 1994 r.), członek Społecznego Zespołu Doradców Ekonomicznych Prezydenta RP (od 2002 r.).

Jest autorem licznych publikacji w polskich i zagranicznych wydawnictwach ekonomicznych oraz książek, m.in. „Nowoczesne państwo kapitalistyczne a gospodarka. Teoria i praktyka” (1990; w 1992 r. książka zdobyła Nagrodę im. prof. E. Lipińskiego przyznawaną przez PTE), „Szkice o niezależności banku centralnego” (1998), „Ewolucja keynesizmu a główny nurt ekonomii” (2000, w 2001 r. książka zdobyła nagrodę Banku Handlowego za szczególne osiągnięcia w teorii ekonomii i finansów).

Przebywał na dłuższych stypendiach zagranicznych w University of Amsterdam, Cambridge University i Stanford University.