Wielcy polscy ekonomiści – Stanisław Głąbiński

Stanisław Głąbiński w nauce ekonomii reprezentował kierunek historyczno-narodowy. Był profesorem ekonomii politycznej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, przez kilkanaście lat na przełomie XIX i XX w. także rektorem tej uczelni. Jeden z czołowych przywódców endecji, poseł na sejm krajowy galicyjski; poseł, a następnie senator w II Rzeczpospolitej, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie Wincentego Witosa (1923 r.). Zmarł w sowieckiej niewoli w więzieniu w Charkowie. Był zwolennikiem tzw. szkoły historycznej w ekonomii, przyjmującej, że ludzkie działanie jest uwarunkowane sytuacją historyczną. Postulował wprowadzenie zasady interesu narodowego wyjaśniającej zjawiska gospodarcze, która zastąpi zasadę racjonalnego gospodarowania. Twierdził, że naród jest jednostką nadrzędną nad państwem; opowiadał się za umiarkowanym interwencjonizmem państwowym, polegającym na prowadzeniu narodowej polityki ekonomicznej. Postulował solidarność gospodarczą wszystkich warstw społecznych.